HAŁUPKA Augustyn (17 VII 1920, Blumental k. Hannoweru – 11 VII 1997, Katowice) – szermierz; trenował w Śląskich Technicznych Zakładach Naukowo-Technicznych w Katowicach (ok. 1939), wychowanek trenera ►Leona Kozy-Kozarskiego. Był członkiem Kolejowego Przysposobienia Wojskowego Katowice (1939), KS „Pogoń” Katowice (1945–1949), jednym z trenerów Koła Sportowego „Stal” Katowice (1950–1956), KS „Baildon” Katowice (1957–1962), MKS „Pałac Młodzieży” Katowice (1962–1994). Osiągnięcia: 4 (4–0–0) medale MP (1947–1950) – w szabli drużynowo. Wychowankowie: Edward Korfanty.
H. Marzec: 85 lat śląskiej szermierki. Trenerzy i ich medaliści. Katowice 2012.
HAMBURGER Alfred (20 X 1876, Grzymałów k. Lwowa – 6 I 1939, Kraków) – działacz ruchu gimnastycznego na Górnym Śląsku i jego krytyk. Pracował jako nauczyciel wychowania fizycznego w Gimnazjum Państwowym w Katowicach. Był naczelnikiem Dzielnicy Śląskiej Związku Towarzystw Gimnastycznych „Sokół” w Polsce (1923–1932). Do programu jego działalności wprowadził gimnastykę szwedzką braci Lingów; poddał krytyce niemiecki system gimnastyczny oparty na ruchu turnerskim Friedricha Jahna.
A. Steuer: Kalendarium dziejów Katowic. Katowice 2001.
HAMPEL Jan (25 IV 1933, Katowice – 3 XII 1962, Katowice) – hokeista na lodzie, bramkarz w klubach: „Stal” i „Gwardia” Katowice (do 1951), „Górnik” Janów (1953–1954), „Gwardia” Katowice (1954–1955), „Start” Katowice (1956–1957), „Górnik” Katowice (1958–1962). 20-krotny reprezentant Polski (1952–1962), m.in. na IO (1952). Osiągnięcia: 1 (1–0–0) medal MP (1958).
B. Tuszyński: Leksykon olimpijczyków polskich 1924–2006. Wrocław [b.r.w.]; W. Zieleśkiewicz: Historia polskiego hokeja. Krynica Zdrój 2006.
HARATYK Jan (4 XII 1913, Koniaków – 13 V 1990) – narciarz, kombatant II wojny światowej (bohater walk o wyzwolenie Francji, członek francuskiego ruchu oporu, odznaczony francuskim krzyżem dla ruchu oporu Croix Combatte de Volontaire). Był członkiem Śląskiego Klubu Narciarskiego Katowice (l. 30 XX w. – 1949), Klubu Narciarskiego „Górnik” Katowice, organizatorem m.in. tzw. „suchej zaprawy” w Katowicach, bazy w Koniakowi. Od 1950 pracował jako trener. Osiągnięcia: 1 (0–0–1) medal MŚ – 3 m. narciarski bieg patrolowy (1939); 3 (0–2–1) medale MP (1936–1948) – 2 m. sztafeta 4 x 10 km (1938, 1948), 3 m. sztafeta 4 x 10 km (1936).
K. Blauth: Laur i karabin. Warszawa 1989.
HEIN Paweł (4 I 1896, Ligota Pszczyńska – 1944, Mauthausen-Gusen), pseud. Silny – zapaśnik, powstaniec śląski, członek ruchu oporu. W III powstaniu śląskim dowódca pociągu pancernego, ranny w bitwie pod Sławęcicami. Od 1923 trenował w sekcji ciężkiej atletyki Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół II” Katowice. Pomimo kalectwa (utykał na jedną nogę) odnosił wiele sukcesów w zapasach w stylu klasycznym. Był działaczem Polskiego Związku Atletycznego, arbitrem sportowym klasy międzynarodowej, sędziował ME w zapasach (1927). W okresie okupacji hitlerowskiej uczestniczył w ruchu oporu – zastępca kwatermistrza w inspektoracie katowickim Armii Krajowej. Aresztowany 19 IV 1944 w Suminie; zamordowany w obozie koncentracyjnym.
A. Steuer: Dzieje ciężkiej atletyki na Górnym Śląsku (1878–1945). Katowice 1986; A. Steuer Kalendarium dziejów Katowic. Katowice 2001; B. Tuszyński: Księga sportowców polskich ofiar II wojny światowej: 1939–1945. Warszawa 1999.
HEROK Jerzy (24 VIII 1924, Chorzów – 8 VIII 1987, Katowice) – sztangista, członek Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetów Robotniczych Katowice, KS „Baildon” Katowice (1945–1950). W l. 1950–1951 był przewodniczącym Powiatowego Komitetu Kultury Fizycznej w Katowicach. Osiągnięcia: 4 (3–1–0) medale MP – 1 m. waga lekka (1946–1948), 2 m. waga lekka (1950), rekordy Polski w tej kategorii wagowej.
S. Zgondek: Kartki z historii 40 lat sportu ciężarowego w Polsce. Warszawa 1965.
HERRMANN Richard, właśc. Hermann (28 I 1923, Dąb – 27 VII 1962, Frankfurt n. Menem) – niemiecki piłkarz, pomocnik i lewoskrzydłowy; zawodnik klubów: „Dąb” Katowice (l. 30. XX w.), Erster Fußball Club Katowice (1939–?), „Kickers” Offenbach (przed 1947), FSV Frankfurt (1947–1960). W l. 1950–1954 występował w reprezentacji Niemiec. Był trenerem FSV 02 Seckbach. Osiągnięcia: 1 (1–0–0) medal MŚ – 1 m. reprezentacji. Niemiec w piłce nożnej (1954). Brat ►Edwarda Herrmanna.
Górnoślązacy w polskiej i niemieckiej reprezentacji narodowej w piłce nożnej – wczoraj i dziś. Sport i polityka na Górnym Śląsku w XX wieku. Gliwice–Opole 2006; P. Czado: Opowieść o Ryszardzie Hermanie – śląskim mistrzu świata – http://katowice.wyborcza.pl/katowice/1,35055,3406459.html.
HEY(J)DUCKA Irena zob. ►Kuźmicka-Hey(j)ducka Irena
HOŁUJ Krystyna zob. ►Radzikowska (Hołuj) Krystyna
HRNCZAREK Franciszek (11 IX 1894, Lwów – 1 VIII 1956, Katowice) – pedagog, absolwent Centralnego Instytutu Wychowania Fizycznego w Warszawie, śpiewak Opery Poznańskiej. Pracował jako nauczyciel wychowania fizycznego w Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczym im. M. Kopernika w Katowicach – zwolennik niekonwencjonalnego programu tego przedmiotu, wprowadził do niego m.in. boks, hokej na lodzie, kajakarstwo, łyżwiarstwo figurowe, szermierkę. Był pionierem hokeja na Górnym Śląsku, twórcą pierwszych hokejowych drużyn w Katowicach: szkolnej i harcerskiej, współinicjatorem budowy Torkatu, wychowawcą i pierwszym trenerem ►Erwina Kalusa i ►Jana Jędryska oraz plejady hokeistów na lodzie występujących w zawodach o mistrzostwo Śląska; należał do współzałożycieli Śląskiego Związku Hokeja na Lodzie.
A. Steuer: Hrnczarek Franciszek (1894–1956). „Wychowanie Fizyczne i Sport” 1992, z. 3, s.106–107; W. Zieleśkiewicz: Historia polskiego hokeja. Krynica Zdrój 2006.
HURSKA Helena zob. ►Czakon Helena