C

 

CARL, szyb 31,6 m na polu górniczym ►Victor, zgłębiony 1845–1848.
G. Grzegorek, A. Frużyński, P. Rygus: Kopalnie i huty Katowic. Katowice 2017.

CARMEN, papugarnia, założona w 2019 roku na ulicy ►Obroki w jednym z budynków dawnej kopalni ►Kleofas; największa w Polsce, pow. 700 m kw., 100 ptaków.
https://pomyslowirodzice.pl/zoo-i-mini-zoo/katowice/papugarnia-katowice-carmen

CAROSTRAßE zob. ►Bogusławskiego Wojciecha ulica

CÄSAR zob. szyb ►Zachodni.

CEBULSKI Władysław (1914, Załęże – ?), działacz ruchu śpiewaczego; od 1926 roku w Towarzystwie Śpiewaczym ►Halka, w 1945 jego prezes; od 1960 prezes honorowy; działacz ruchu młodzieżowego – związanego z ►Narodową Partią Robotniczą ►Związku Młodzieży Pracującej „Jedność” (od 1931 wiceprezes); od 1933 w ►Oddziale Młodzieży Powstańczej w Załężu (członek zarządu, kierownik wydziału kulturalnego organizacji), więzień KL Buchenwald, Mauthausen–Gusen, członek ZBoWiD i Związku Byłych Więźniów Politycznych; zeznawał w procesie komendanta głównego obozu w Gusen.
APK zesp. Śląski Instytut Naukowy, sygn. 3 a-f.

CEGIELNIA I zob. ►Kleofas I

CEGIELNIA II zob. ►Kleofas II

CENTERMED, placówka służby zdrowia należąca do sieci medycznych przedsiębiorstw prywatnych; przy ul. ►Bocheńskiego, założona w 2007 roku, początkowo pod nazwą Kamed; posiadająca poradnie: podstawowej opieki zdrowotnej, specjalistyczne, medycyny pracy, pracownię fizjoterapii ambulatoryjnej, gabinet zabiegowy z punktem pobrań oraz pracownię diagnostyki obrazowej; usługi medyczne realizowane są w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia oraz komercyjnie.
https://centermed.pl/placowka/katowice-14

CENTRALNY ZWIĄZEK ZAWODOWY POLSKI, organizacja związkowa ►Polskiej Partii Socjalistycznej w Załęskiej Hałdzie i ►Polskiej Partii Socjalistycznej w Załężu; ok. 1921 roku utworzono w CZZP Klub Amatorski, który prowadził działalność sceniczną i zabawową w ramach dwóch sekcji, górników i metalowców; przewodniczący: Jan ►Juchelek, działacze: Józef Węgrzinek, Franciszek Ociepka, Klusz, Ignacy Konik, Korczyk, Wiktor Ochman; zebrania związku odbywały się w restauracji ►Golczyka lub ►Altholza; w 1924 związek zwyciężył w wyborach do rady zakładowej kopalni ►Kleofas.
APK, Urząd Wojewódzki Śląski, sygn. 809; „Gazeta Robotnicza” 1920, nr 16, 38, 55; 1921, nr 281, 1924, nr 190, 220.

CENTRUM, partia centrowa w Załężu, założona w maju 1911 roku przez ks. Sylwestra ►Bacię i kapelana Maksymiliana ►Ksolla.
„Polak” 1911, nr 51.

CENTRUM HANDLU HURTOWEGO SP. Z O.O., zob. ►Śląski Rynek Hurtowy Obroki.

CHAŁUPA WIEJSKA, wybudowana w 1833 roku (data umieszczona na belce pod sufitem domu), jeden z najstarszych budynków w Załężu, przy ul. ►Gliwickiej 83; po śmierci ostatniego właściciela, od 1990, opuszczony; w drugiej dekadzie XXI wieku własność zboru ►Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Katowicach; wyburzony 9 maja 2023 roku.
https://katowice-zaleze.pl/niezabytkowa-chata-przy-gliwickiej-zniknie-z-zaleza/

CHAŁUPNICY BEZROLNI, kategoria ►chłopów; w Załężu w ramach powinności pańszczyźnianych na polu pańskim pracowali pieszo przez 1 dzień w tygodniu; wysiewali 1 korzec ozimin i 1,5 korca zbóż jarych; byli zobowiązani do wykopków ziemniaków i łamania lnu.
L. Musioł: Załęże. Monografia historyczna parafii św. Józefa w Stalinogrodzie-Załężu. Maszynopis, [b.m.w., 1955].

CHAŁUPNICY MAŁOROLNI, kategoria ►chłopów; w 1799 w ramach powinności pańszczyźnianych pracowali na polu pańskim pełne 2 dni (od świtu do zmierzchu); wysiewali 1,5 korca ozimin, 2,5 korca zboża jarego; hodowali 1 krowę; byli zobowiązani do wykopków ziemniaków i łamania lnu.
L. Musioł: Załęże. Monografia historyczna parafii św. Józefa w Stalinogrodzie-Załężu. Maszynopis, [b.m.w., 1955].

CHARLOTTE, szyb kopalni ►„Charlotte”, głęb. 27,20 m, pogłębiony 1859–1873(?); nazwa patronimiczna, na cześć jednej z córek ►Karla von Wachowskiego.
R. Borowy: Wczoraj – dziś – jutro... kopalni „Katowice-Kleofas”. Historia węglem pisana. Katowice 1997.

CHARLOTTE (Charlottegrube), kopalnia węgla kamiennego w Załężu; nadana 16 III 1792, powiększona 15/25 VIII 1824, eksploatowana w 1789 i w l. 1823–1858; pierwotnie należała w połowie do ►dominium Załęże i w połowie do ►Daniela Freytaga, od 1823 właścicielem był ►hr. Łazarz Henckel von Donnersmarck, w 1839 wraz z majątkiem kopalnię kupił Loebel Freund, a po nim Karol Neumann, od 1853 należała do ►Christiana Gustawa von Kramsta. W 1858 włączona do kopalni ►„Victor” (Victorgrube).
R. Borowy: Wczoraj, dziś, jutro ... kopalni „Katowice-Kleofas”. Historia węglem pisana. Katowice 1997.

CHARLOTTE, pole górnicze (powierzchnia pierwotna nieznana; w drugim nadaniu powiększona o 436 miar, w trzecim – o 562 miary); graniczyło od północy z polami ►Cleophas i ►Kleine Helene, od wschodu z dobrami katowickimi, od południa z terenami górniczymi książąt pszczyńskich, od zachodu z polami Konrad, Heilige Drei König; eksploatowane przez ►kopalnię „Charlotte”. Właścicielami pola kolejno byli: Wilhelm Jänecker (po nim jego dzieci: Wilhelm, Cristiner, Charlotte), ►Daniel Freytag, ►Karl Henckel von Donnersmarck, ►Loebel Freund, ►Karl von Wachowski; w 1839 jedynym właścicielem został Loebel Freund, od 1841 Carl Neumann, Marcus Feige, po raz drugi Carl Neumann, po nim Aleksander i Ferdynand Conradowie, w l. 1853–1899 ►Christian Gustaw von Kramsta; od 1899 gwarectwo Oheim; od 1908 lub 1912 wraz z polem ►Victor włączone do ►kopalni „Kleofas”; nazwa patronimiczna, od imienia żony rotmistrza ►Fryderyka von Wrochema (Charlotty de domo Skribensky), wnioskodawcy pola.
G. Grzegorek, A. Frużyński, P. Rygus: Kopalnie i huty Katowic. Katowice 2017.

CHAUSSE NACH KOCHLOWITZ zob. ►Obroki (ulica)

CHŁOPI, kategoria ludności, znana z okresu przedindustrialnego; dzielili się na: ►chałupników bezrolnych, ►chałupników małorolnych, ►zagrodników mniejszych, ►zagrodników większych (półsiodłaków); pierwsi znani ze źródeł pisanych przedstawiciele chłopstwa w XVII w. w Załężu: Jan Grządzielczyk, Piotr Kaczorek, Jakub Krawiec; z chłopów wywodziły się rody: Grządzielów, Domagałów, Marków, Czajorów, Mamlasów, Osieckich, Niemców; po uwłaszczeniach (1827, 1861) ustępowali robotnikom.
L. Musioł: Załęże. Monografia historyczna parafii św. Józefa w Stalinogrodzie-Załężu. Maszynopis, [b.m.w., 1955].

CHMIEL, jedna z roślin do produkcji piwa uprawiana w Załężu w XVII w.; chmielnik należący do wolnego sołtysa ►Bartka był obiektem najazdu zbrojnego ►Wacława Kamińskiego.
L. Musioł: Załęże. Monografia historyczna parafii św. Józefa w Stalinogrodzie-Załężu. Maszynopis [b.m.w., 1955].

CHMIELNIK, obszar upraw chmielu, w Załężu użytkowany w XVI wieku przez wolnych sołtysów Załęża; jedno z głównych źródeł ich utrzymania; przedmiot zbrojnego sporu między ►Bartkiem (Grządzielem) i Wacławem ►Kamińskim, zakończonego przed sądem księcia pszczyńskiego wyrokiem korzystnym dla Bartka Grządziela.
L. Musioł: Załęże. Monografia historyczna parafii św. Józefa. Stalinogród 1955.

CHMURA, zob. Józef ►Pukowiec.

CHODNIKOWA ULICA, w północnej części ►Załęskiej Hałdy na pograniczu z ►Osiedlem Witosa; uchodzi za jedno z dwóch najstarszych miejsc (obok ►ul. Okrężnej) tej dzielnicy, sięgające XVII w.; okrężna, o długości ok. 800 m; powstała na terenach ►Dworu w Załężu; nazwa nadana 14 VI 1951. Do 1937 na mapach oznaczona jako teren niezabudowany (w części własność ►kościoła św. Józefa w Załężu). W l. 1951–1958 ulokowano tam koszary 16. Baonu Pracy Zapasowych Sił Wojskowych Powszechnej Organizacji „Służba Polsce” (Wojskowych Batalionów Górniczych), później do l. 70. XX w. mieściły się w nich hotele robotnicze, a na przełomie l. 60. i 70. XX w. Zasadnicza Szkoła Zawodowa Przyzakładowa Przedsiębiorstwa Robót Inżynieryjnych Przemysłu Węglowego; w l. 80. XX w. w ich miejscu powstały garaże. Obecny kształt nadano ulicy w 2013 decyzją Rady Miejskiej Katowic; zachowano jeden obiekt starego budownictwa.
APK, zesp. Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej Katowice, Kuratorium Oświatowe Śląskie, sygn. 170; D. Burczyk: Żołnierze-górnicy z powiatów elbląskiego i braniewskiego (1949–1959). „Pamięć i Sprawiedliwość” 2012, nr 1.

CHOLEWA Jerzy (29 III 1859, Stara Wieś, pow. pszczyński – 4 III 1896, Załęże), drzewiarz; jedna z 104 ofiar poległych w wielkiej ►katastrofie górniczej na kopalni „Kleofas” w nocy 3/4 III 1896. Patron ul. na ►Kolonii Ignacego Mościckiego.
U. Rzewiczok, Cholewa Jerzy, [w:] Patronowie katowickich ulic i placów, Katowice 2011.

CHOLEWY Jerzego ULICA (w okresie okupacji hitlerowskiej Hansaweg), położona na ►Kolonii Ignacego Mościckiego, wytyczona w 1929 w układzie południkowym, dł. 80 m, brukowana; zabudowania – domki dwurodzinne. Mieszkańcy W okresie międzywojennym mieszkańcami byli posterunkowi Policji Państwowej Województwa Śląskiego, m.in.: Stanisław Lampiarski, Józef Kasafir.
P. Nadolski: Ulice. Nazewnictwo w przekroju historycznym. [W:] Katowice. Środowisko, dzieje, kultura, język i społeczeństwo. Red. A. Barciak, E. Chojecka, S. Fertacz. T. 2. Katowice 2012; Księga adresowa Wielkich Katowic. Katowice 1935.

CHÓR HUTY BAILDON, zał. 2 XI 1907, męski; w 1908 skupiał 60 członków, dyrygentem był Hupka; po raz pierwszy dał koncert 26 I 1908; zlikwidowany 1914.
U.Rzewiczok: Huta Baildon i jej twórca. Katowice 2009.

CHÓR KOŚCIELNY W PARAFII ŚW. JÓZEFA W ZAŁĘŻU, założony w 1936 roku, 180 członków (1937), reaktywowany 27 sierpnia 1946 (42 członków); udział w ślubach i pogrzebach; sekcja biblioteczna, teatralna; prezes: Stanisław Słysz, dyrygent: Kretek; członkiem honorowym był m.in. Paweł ►Chrószcz.
AKAD zesp. 77 , sygn. 85.

CHÓR MĘSKI „ECHO”, przy kopalni ►Kleofas, założony 12 października 1929 roku, do Związku Śląskich Kół Śpiewaczych (ZŚKŚ) przyjęty 29.listopada 1929; 108 członków; występował podczas dwóch zjazdach śpiewaczych, wciągnięty do pracy związkowo-partyjnej przez ►Zrzeszenie Związków Zawodowych zakończył działalność artystyczną; wykreślony z listy ZŚKŚ 23 grudnia 1933 roku.
J. Fojcik: Materiały do dziejów ruchu śpiewaczego na Śląsku. Katowice 1961.

CHÓR MĘSKI IM. J. PADEREWSKIEGO W ZAŁĘŻU, założony 25 lipca 1920 roku; do Związku Śląskich Kół Śpiewaczych przyjęty 24 sierpnia 1920; 68 członków, od 1921 niedziałający, w 1923 roku rozwiązany, jego członkowie zasilili chór ►Halka; prezes: J. Piontek, dyrygent: J. Kaczmarczyk.
J. Fojcik: Materiały do dziejów ruchu śpiewaczego na Śląsku. Katowice 1961.

CHÓR MĘSKI W ZAŁĘSKIEJ HAŁDZIE zob. ►Lutnia

CHÓR MĘSKI ZDK HUTY BAILDON, zał. w I 1930, reaktywowany w III 1945, zlikwidowany w 1951. W 1930 skupiał 175, w 1937 – 100 członków. Pierwszy koncert zorganizowano w X 1930; uczestniczył w akcjach charytatywnych, przeznaczając dochód na bezrobotnych; sztandar poświęcono w VIII 1937. Do 1939 zespół 7-krotnie uczestniczył w zjazdach okręgowych; współpracował z chórem katedralnym. Po wojnie do 1950 chór wystąpił kilkadziesiąt razy; w 1951 dał 2 ostatnie w swojej historii koncerty w ramach Festiwalu Muzyki Polskiej; brak wsparcia ze strony ►Huty Baildon przyczynił się do zakończenia działalności; w 1953 skreślony z listy Zjednoczenia Okręgu Śląskiego Chórów i Orkiestr.
J. Fojcik: Materiały do dziejów ruchu śpiewaczego na Śląsku Katowice. Katowice 1961; tenże: Śląski ruch śpiewaczy 1945–1974. Katowice 1985.

CHRANOSTA, zob. ►Kramstowie.

CHRIST (potocznie U Christa), restauracja od początku XX w. funkcjonująca przy ul. Wojciechowskiego 127 (ob. ►ul. Gliwicka) w Załężu, od 1902 z kręgielnią; jej właścicielami byli: ►Karol Christ, w l. 30. XX w. Małgorzata Christowa, w okresie okupacji Gertruda Christówna, w końcu l. 40. XX w. Henryk Tomanek.
AUM, zesp. 1, sygn 2451.

CHRIST Karol (27 I 1874, Józefowiec – 14 III 1940, Katowice-Załęże), mistrz masarski, właściciel restauracji, założyciel jednej z pierwszych kręgielni w Załężu przy ul Wojciechowskiego.
AUM. zesp. 1, sygn. 2451; AKAD, sygn. 50/1567.

CHRISTIAN, szyb kopalni ►„Charlotte”, głęb. 16,46 m, zgłębiony przed XI 1824; wg R. Borowego nazwa patronimiczna na cześć Christiny Juliany – właścicielki 20 kuksów lennych zakładu.
R. Borowy: Wczoraj – dziś – jutro... kopalni „Katowice-Kleofas”. Historia węglem pisana. Katowice 1997.

CHRISTLICHE MUTTERVEREIN, niemiecka organizacja katolicka z centralą w Ratyzbonie; patronkami były Matka Boża Niepokalanie Poczęta i Matka Boża Bolesna, w Załężu założona 9 kwietnia 1915 roku, powstała z inicjatywy arcybiskupa wrocławskiego Adolfa Bertrama. W okresie I wojny światowej organizacja prowadziła działalność na rzecz poszkodowanych w wyniku działań zbrojnych, w okresie międzywojennym szczególny nacisk kładła na katolickie wychowanie dzieci; przetrwała II wojnę światową; podzielona była na cztery strefy (bezirki), ich przewodniczący: Mokry, Struzyna, Langer i Jelitta; 239 członkiń (1940).
AKAD, zesp. 77, sygn. 21.

CHRISTNACHT (Boże Narodzenie; inne proponowane nazwy Johann Sobieski, od 1937 Załęże I), pole górnicze o powierzchni 856,3 tys. m², nadane ok. 1853, graniczyło z polami: König (od południa), Zur Gottes Gnades (od zachodu), Ferdynand (od wschodu), ►Cleophas (od południa); od 1880 wykupione przez Giesche Erben, eksploatowane przez ►kopalnię Kleofas.
G. Grzegorek, A. Frużyński, P. Rygus: Kopalnie i huty Katowic. Kreacja i redakcja G. Grzegorek. Wstęp L. Jodliński. Katowice 2017.

CHRISTNACHTSCHACHT zob. ►Załęże I.

CHRISTNACHTSCHACHT ERTGÄNZUNG zob. ►Załęże II.

CHRISTOPH (Krzysztof), szyb wodny ►kopalni „Kleofas”, głęb. 31 m, obsługiwany przez wysokociśniową maszynę parową 10 KM (systemu Watta) umożliwiającą odwodnienie szybu na gł. 10 m.
G. Grzegorek, A. Frużyński, P. Rygus: Kopalnie i huty Katowic. Katowice 2017.

CHRISTOPH Henryk (3 IX 1927, Katowice – 17 VIII 1996, Katowice), absolwent Wydziału Hutnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, od 1954 pracownik ►Huty Baildon; od 1976 wicedyrektor zakładu do spraw produkcji, od 1990 do spraw inwestycji; przewodniczący Komisji Historii Zabytków Hutnictwa przy Zarządzie Głównym Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego w Polsce. Pochowany na cmentarzu przy ul. Sienkiewicza w Katowicach.
U. Rzewiczok: Huta Baildon i jej twórca. Katowice 2009.

CHRÓSZCZ Alojzy (11 VI 1926, Katowice – 29 VI 1981, Siemianowice), pedagog, działacz sportowy; piłkarz ręczny. W okresie okupacji działał w ruchu oporu. Po II wojnie światowej ukończył AWF w Warszawie; był członkiem drużyny AZS-AWF Warszawa (piłka nożna i piłka ręczna). Został trenerem tych dwóch dyscyplin. Jako dyrektor pedagogiczny współtworzył Technikum Wychowania Fizycznego w Katowicach. W 1957 został trenerem kadry narodowej piłki ręcznej kobiet, przygotowując zespół do inauguracyjnego występu reprezentacji Polski na MŚ (1957). W l. 1958–1962 pracował jako trener w klubie „Zryw” Chorzów; w 1962 objął funkcję koordynatora Śląskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej Katowice; był też kierownikiem wyszkolenia technicznego GKS Katowice. Etatowy pracownik Wojewódzkiej Federacji Sportu. Syn: ►Pawła i ►Marii Chrószczów; żona: ►Urszula Chrószcz. Pochowany w grobie rodzinnym na ►Cmentarzu w Załężu (należącym do parafii św. Józefa). Odznaczenia: Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej.
„Dziennik Zachodni” 1981, nr 129, 131.

CHRÓSZCZ MARIA (z d. Mrowiec), pseud. „Sokolica” (27 IX 1900, Załęże – l. 80. XX w.), członek gniazda TG „Sokół” od 1917, uczestniczka III powstania śląskiego (I pułk powstańczy) – jako sanitariuszka przeszła szlak bojowy od Wirku do św. Anny. Działała w ruchu oporu: w organizacji „Ku Wolności” (1939–1942, Polskim Związku Wolności (kier. sekcji kobiecej); była członkiem Związku Weteranów, ZBOWiD-u (komisja socjalno-bytowa), Związku Uczestników Walk o Niepodległość. Żona ►Pawła Chrószcza, matka ►Alojzego Chrószcza. Odznaczona Medalem Zwycięstwa i Wolności, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Śląskim Krzyżem Powstańczym. Pod koniec życia mieszkała na Osiedlu Tysiąclecia; pochowana na cmentarzu parafialnym w Katowicach-Załężu.
APK, zesp. Związek Bojowników O Wolność i Demokrację Okręg Katowice, sygn. 545/4.

CHRÓSZCZ Paweł (8 II 1900, Załęże – 12 I 1983, Katowice), pseud. Chmura, powstaniec śląski, działacz sokoli; członek ►TG „Sokół” Załęże (1911–1939), Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska (w II powstaniu śląskim walczył pomiędzy Załężem i Dębem, w III powstaniu śląskim w walkach I kompanii szturmowej I [Pierwszego] Pułku Katowickiego), Związku Powstańców Śląskich. Był trenerem kadry gimnastyczek na IO w 1936. Przyczynił się do zreformowania gimnastyki sokolej. W okresie okupacji hitlerowskiej i po jej zakończeniu działał w AK. Pełnił obowiązki przewodniczącego komisji sportowej Polskiego Związku Gimnastycznego i przewodniczącego do spraw sędziowskich (1958–1961), był członkiem Zarządu Głównego (1967) i prezesem Śląskiego Związku Gimnastycznego (1960).
A. Steuer: Ruch sportowy w Katowicach-Załężu (1895–1998). W: „Kronika Katowic”. T. 8. Katowice 1999.

CHRYSTUS-PLAC, nazwa używana w okresie międzywojennym i niekiedy we współczesności na określenie miejsca (skrawka gruntu) u zbiegu ►ul. ks. P. Pośpiecha i ►ul. Gliwickiej z krzyżem przydrożnym. Tuż po zakończeniu II wojny światowej miejsce wykorzystywano jako jedną ze stacji Bożego Ciała.
Chrystus-Plac, „Podpora Rodzin” 1992, nr 13.

CHRYZANTEMA, Towarzystwo Ogródków Działkowych i Przydomowych, zał. 1933 przy ►ul. Gliwickiej 7 (dawniej: S. Wojciechowskiego) w Załężu. Zarejestrowane 5 IV 1935; przystąpiło do ►Okręgowego Związku Towarzystw Ogródków Działkowych i Osiedli Województwa Śląskiego. Po 1945 nie wznowiło działalności. Wykreślone z rejestru 25 IV 1954. W 1956 reaktywowane. Zmieniło lokalizację (►ul. ks. P. Pośpiecha i ►ul. J. Zarębskiego). Składa się z 40 małych kolonii działkowych (zajmuje obszar 0,68 ha) i skupia 43 (m.in. 21 urzędników, 9 robotników, 7 przedstawicieli wolnych zawodów) dobrze zorganizowanych członków. Prezesem był Józef Krawczyk; aktywnie działali: Józef Sikora, Andrzej Machoń, Antoni Wieczorek, Jan Bujak, Franciszek Paruzel, Franciszek Frey.
APK, zesp. Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej Urząd Spraw Wewnętrznych, sygn, I 692; Dziesięć lat pracy Okręgowego Związku Towarzystw Ogródków Działkowych i Osiedli Województwa Śląskiego. Oprac. T. Rudnicki. Katowice 1938.

CHRZEŚCIJAŃSKA DEMOKRACJA, jedna z partii politycznych w Załężu; w 1926 roku jej przedstawicielami byli: Adam ►Gacek, Marcin Gąsior, Stefan ►Giebel, Paweł Grochlik, Wilhelm Kaczmarek, Eugeniusz ►Kiełczewski, Leon ►Kłakus, Stefan ►Mleczarski, Jan Poloczek, Paweł Przewoźnik, Józef ►Sapa, Józef Schulz, Józef Szyndzielorz, Leopold ►Świtała, Józef Tatój, Augustyn Wegehaupt, Wilhelm ►Weps, Jan Wyleciał, Piotr ►Zagórnik.
APK, zesp. Miasto Katowice, sygn. 135.

CIASNOCHA Paweł (?–1973), działacz sportowy; naczelnik sportu w ►Oddziale Młodzieży Powstańczej Załęże; jeden z założycieli (1945) i długoletni działacz KS ►Baildon Katowice.
APK, zesp. Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach Wojewódzki Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki, sygn. I; „Głos Baildonu” 1973, nr 4.

CIEMAŁA Józef (zm. 4 III 1896, Załęże), stajenny; jedna z 104 ofiar poległych w wielkiej ►katastrofie górniczej na kopalni „Kleofas” w nocy 3/4 III 1896. Patron ul. na ►Kolonii Ignacego Mościckiego.
U. Rzewiczok, Ciemała Józef, [w:] Patronowie katowickich ulic i placów, Katowice 2013.

CIEMAŁY Józefa ULICA (w okresie okupacji hitlerowskiej Saarlandweg), położona na ►Kolonii Ignacego Mościckiego, wytyczona w 1929 w układzie południkowym, dł. ok. 89 m, brukowana; zabudowania – domki dwurodzinne. W okresie międzywojennym mieszkańcami byli posterunkowi Policji Państwowej Województwa Śląskiego, m.in.: Walenty Maruszczyk, Piotr Mastelski, Wincenty Rutkowski.
P. Nadolski: Ulice. Nazewnictwo w przekroju historycznym. [W:] Katowice. Środowisko, dzieje, kultura, język i społeczeństwo. Red. A. Barciak, E. Chojecka, S. Fertacz. T. 2. Katowice 2012; Księga adresowa Wielkich Katowic. Katowice 1935.

CIEMIĘGA Henryk (19 I 1878, Siemianowice – 22 II 1932, Katowice), poeta ludowy, działacz narodowy. Był członkiem gniazda TG „Sokół” Katowice, Towarzystwa Śpiewaczego (Chóru) „Lutnia” Bogucice. Od 1904 osiadł w Załężu – działał w filii ►Zjednoczenia Zawodowego Polskiego, pełnił funkcję prezesa ►Towarzystwa Polsko-Katolickiego Jedność, był delegatem na Sejm Dzielnicowy w Poznaniu (1918). Pracował jako dyrektor ►Drukarni „Górnoślązaka” (1901), redaktor odpowiedzialny gazety „Górnoślązak” (za radykalne poglądy skazany na 1,5 roku więzienia), pracownik redakcji „Gazety Ludowej” (1911–1924), korektor w redakcji „Polonii” (od 1924). Był mężem ►Franciszki Ciemięgowej. Autor m.in. tomików poetyckich: Wiersze robocze (Katowice 1916), Witaj Polsko (Katowice 1922).
A. Steuer: Kalendarium dziejów Katowic. Katowice 2001.

CIEMIĘGOWA Franciszka, z d. Jesionek (1 X 1882, Królewska Huta – 19 XII 1946, Katowice), działaczka narodowa i ruchu kobiecego na Górnym Śląsku. Współzałożycielka Czytelni Kobiet w Katowicach oraz ►Czytelni Kobiet w Załężu; pełniła funkcję prezeski ►Towarzystwa Polek w Załężu (1918). Żona ►Henryka Ciemięgi.
A. Steuer: Kalendarium dziejów Katowic. Katowice 2001.

CIEMNIEWSKI Andrzej (18 VII 1920, Wilno – 31 VII 1995, Katowice), działacz sportowy, absolwent Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie, Szkoły Podchorążych; uczestnik kampanii wrześniowej; członek Związku Walki Zbrojnej, Armii Krajowej; od 1952 w Hucie ►Baildon w Katowicach (dyrektor do spraw ekonomicznych), prezes KS ►Baildon – dwukrotnie, w okresie największych osiągnięć.
„Głos Baildonu” 1995, nr 11.

CIWIS Jan (5 VII 1888, Kamionka k. Mikołowa – ?), górnik, mieszkaniec ►Osiedla (Kolonii) Kopalni Wujek w Załęskiej Hałdzie; ukończył szkołę w Zarzeczu, od 1906 roku pracował w kopalni „Wujek”; działacz narodowy, uczestnik uroczystości 3 Maja w Krakowie, członek gniazda TG „Sokół” w Szopienicach–Roździeniu (od 1908); uczestnik powstań śląskich, po 1924 działacz socjalistyczny w Załęskiej Hałdzie, członek Centralnego Związku Górników, RKS ►Wolność Załęska Hałda, ►Związku Obrony Kresów Zachodnich
APK, zesp. Dyrekcja Policji Katowic, sygn. 13.

CLARA, szyb kopalni ►„Victor”, głęb. 33,5 m, połączony kolejką konną z hutami cynku ►Johanna i ►Victor; nazwa patronimiczna o nieustalonym pochodzeniu.
R. Borowy: Wczoraj – dziś – jutro... kopalni „Katowice-Kleofas”. Historia węglem pisana. Katowice 1997.

CLEOPHAS, pole górnicze; wg ówcześnie stosowanych miar górniczych jego wielkość wynosiła: 1 kopalnia znalazca i 1200 miar (największe nadanie górnicze na terenie Załęża); właścicielami byli: ►Karol Godula z Lobelem Freudem, a po 1842 z Karlem Neumannem; po 1848 spadek po Goduli otrzymała jego przybrana córka Joanna Gryzik (zob. ►Joanna Schaffgotsch), która wniosła nadanie jako posag ślubny Ulrykowi Schaffgotschowi; w 1880 udziały Schaffgotschów zostały sprzedane ►Giesche SA.
R. Borowy: Wczoraj – dziś – jutro... kopalni „Katowice-Kleofas”. Historia węglem pisana. Katowice 1997.

CLEOPHASGRUBBE zob. ►Obroki (ulica)

CLEOPHAS WEIHE, bocznica kolejowa zaprojektowana w 1884 roku, a wybudowana w latach 1884–1885, łącząca kopalnię ►„Kleofas” z ►linią kolejową nr 137; w 1919 starania mieszkańców o utworzenie przystanku kolejowego zostały przez władze odrzucone; w latach 1922–1927 licząca 3–5 torów, służąca pociągom towarowym jadącym ze stacji Hajduki i Katowice (zob. też  ►Kolejowa komunikacja w Załężu).
APK Katowice, zesp. Giesche SA, sygn. 3779; P. Nadolski, K. Soida, D. Keller, E. Wieczorek, P. Terczyński, Węzeł kolejowy Katowice. Katowice 2017.

CMENTARZ PARAFII PW. PODWYŻSZENIA KRZYŻA I ŚW. HERBERTA, poświęcony 5 czerwca 2023 roku przez bpa Arkadiusza Galbasa, położony na dawnych terenach Nadleśnictwa Katowice, pierwszy pochówek miał miejsce pod koniec czerwca 2023.
https://dziennikzachodni.pl/nowy-cmentarz-w-katowicach-zabiegano-o-niego-od-wielu-lat-juz-w-latach-dziewiecdziesiatych-prosilo-o-niego-6-tysiecy-ludzi/ar/c1-17609717

CMENTARZ W ZAŁĘŻU, parafialny, katolicki, należący do ►Parafii św. Józefa (obsługuje też ►parafię Świętych Cyryla i Metodego w Załęskiej Hałdzie i ►parafię Podwyższenia Krzyża Świętego i św. Herberta na Osiedlu Witosa), zlokalizowany pomiędzy kościołem a linią kolejową przy ►ul. ks. Pawła Pośpiecha. Powstał ok. 1898. Ma kształt trapezu i zajmuje pow. 2,0815 ha. W l. 1943–1945 zarządzały nim władze miejskie. Przy głównej alejce znajdują się groby pracowników ►kopalni „Kleofas”, którzy zginęli w katastrofach górniczych. Są tu pochowani m.in. ►Konrad Bryzek, ►Paweł Chrószcz, ►ks. Józef Kubis, ►Matylda Ossadnik-Ogiermanowa, ►Stanisław Sapa, ►s. Hilaria Paździora, ►Iwona Rutkowska (Iroxana). Na murze umieszczono tablice nagrobkowe obywateli włoskich (m.in. rodziny Petruccio).
T. Falęcki: Cmentarze Katowic. Katowice 1997.

CMENTARZYSKO SAMOCHODÓW, MURAL na budynku przy ul. ►Gliwickiej 146, powstały w ramach ►Street Art Festival 2015; krytykuje nadmierny konsumpcjonizm społeczeństwa; jego autorem jest czeski artysta Miko Skapa.
P. Fuglewicz, B. Zygmańska: Spacerownik po Katowicach. Śródmieście, część południowa. Katowice 2022.

CONSOLIDIRTE CLEOPHAS zob. ►Zjednoczony Kleofas.

CONSTANTIN ROKUS zob. ►Alojzy Rokus

CORSO zob. ►Raj

CYGANIE, zob. ►Romowie.

CYGAŃSKI TARG, miejscowa nazwa topograficzna, występująca na współczesnej mapie wirtualnej, w obrębie ►Lasu Załęskiego; nazwa prawdopodobnie ma związek z grupą ►Romów przebywającą na tym terenie w 1920 roku; wg relacji prasy polskiej jej przedstawiciele wzięli udział w uroczystościach bożonarodzeniowych (zabawie) ►Towarzystwa Polek w Załęskiej Hałdzie
„Polak” 1920, nr 289.

CYROŃ Emil (9 XI 1888, Zawada, pow. frysztacki – po 1939), policjant (st. aspirant); ukończył szkołę powszechną, pracował na kolei austriackiej (1907–1909), służył w armii austro-węgierskiej (1909–1918); prowadził działalność niepodległościową w Polskiej Żandarmerii Krajowej na Śląsku Cieszyńskim (1918–1920); pracował w policji: na posterunku żandarmerii krajowej w Kończycach Małych i Wielkich, w komisariacie granicznym Bytom – Dworzec w Królewskiej Hucie, w Łagiewnikach Śląskich; 1 VII 1925 awansował na aspiranta, został komisarzem na komisariacie w Załężu; społecznie aktywnie działał w ►Lidze Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej w Załężu. Odznaczenia: Srebrny Krzyż Zasługi; Odznaka za obronę Śląska, Srebrna Odznaka „Za Zasługi dla Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej” (1934).

CZAJA Alojzy (9 VI 1890, Załęże – 29 V 1947, Katowice), inwalida górniczy, działacz społeczny; członek zarządu ►Stowarzyszenia Właścicieli Domów i Posiedzicieli Gruntów w Załężu, po 1945 – rady parafialnej w Załężu; mieszkał przy ul. ►Janasa 2.
AKAD, zesp. 77/95.

CZAJOR Franciszek (26 V 1868, Załęże – 21 XII 1941, Załęże), działacz społeczny, członek Rady Parafialnej przy ►kościele p.w. św. Józefa w Załężu; właściciel domu przy ul. Wojciechowskiego (ob. ►ul. Gliwicka).
AKAD , zesp. Akta Lokalne, sygn. 50/1317.

CZECZENI, lud pochodzenia kaukaskiego, wyznawcy islamu; na terenie Załęża przebywali od V do XI 2008, od 2 IX 2008 dzieci czeczeńskie podjęły naukę w szkole przy ►ul. Józefa Wolskiego; zamieszkiwali w dawnym hotelu robotniczym przy ►ul. Klimczoka; zantagonizowani z miejscową ludnością, zostali przeniesieni do Bytomia.

CZERWONY HARCERZ, organizacja harcerska w ►Załęskiej Hałdzie, związana z ►Polską Partią Socjalistyczną w Załęskiej Hałdzie; utworzona 8 września 1931 roku przez tzw. Radę Gromady (Paweł Goleszny, Gertruda Niezdara, Wawrzyn Kuś, Faustyn Derej).
„Gazeta Robotnicza” 1932, nr 109.

CZOIK Leopold (4 IX 1867, Załęże – 4 III 1896, Załęże), górnik przodowy; jedna z 104 ofiar poległych w wielkiej ►katastrofie górniczej na kopalni „Kleofas” w nocy 3/4 III 1896. Patron ul. na ►Kolonii Ignacego Mościckiego.
U. Rzewiczok, Czoik Leopold, [w:] Patronowie katowickich ulic i placów, Katowice 2013.

CZOIKA Leopolda ULICA (w okresie okupacji hitlerowskiej Hultschinerweg), połozona na ►Kolonii Ignacego Mościckiego, wytyczona w 1929 w układzie południkowym, dł. 94 m, brukowana; zabudowania – domki dwurodzinne. W okresie międzywojennym mieszkańcami byli m.in. posterunkowy Herman Brysz i nauczycielka Maria Kostka.
P. Nadolski: Ulice. Nazewnictwo w przekroju historycznym. [W:] Katowice. Środowisko, dzieje, kultura, język i społeczeństwo. Red. A. Barciak, E. Chojecka, S. Fertacz. T. 2. Katowice 2012; Księga adresowa Wielkich Katowic. Katowice 1935.

CZWIKLITZER, fabryka mydeł i wód kolońskich zlokalizowana w Katowicach przy ul. Wawelskiej, zał. w 1867 przez Dawida Czwiklitzera. W 1916 odziedziczona przez Adolfa Czwiklitzera (zbiegł z Katowic 1 IX 1939). W l. 1922–1925 funkcjonowała p.n. Parowa Fabryka Mydła. Produkcja – początkowo w części, następnie w całości – została przeniesiona do nowo wybudowanych hal w Załężu przy ►ul. ks. P. Pośpiecha 7. W 1925 zatrudniała 25 pracowników. W l. 1938–1939 przy fabryce istniał klub sportowy ►Czwiklitzer. W l. 1937–1944 odrębna spółka Mydło Czwiklitzer, której właścicielem był Ernest Israch, zajmowała się handlem produktami fabryki; poszerzono asortyment mydeł toaletowych, rozpoczęto produkcję mydła technicznego, gliceryny i kwasów tłuszczowych, proszków i płatków mydlanych. W l. 1939–1945 przejęta przez okupanta (Treuhändler: Hans Grychnik, po 1941 własność prywatna Fleischera i Klammerta). Od 31 I 1945 p.n. Pierwsza Parowa Fabryka Mydła jako mienie zabezpieczone funkcjonowała w ramach Zjednoczenia Przemysłu Chemicznego Zagłębia Węglowego pod Zarządem Państwowym; 7 XII 1945 została znacjonalizowana i włączona do Zjednoczeniu Przemysłu Tłuszczowego. Zasadniczy profil produkcyjny nie uległ zmianie. W 1956 Pierwsza Parowa Fabryka Mydła została przekształcona w Katowickie Zakłady Przemysłu Tłuszczowego, nastąpiła intensywna modernizacja przedsiębiorstwa, unowocześniono park maszynowy i technologię produkcji; od 1969 działa jako ►Pollena-Savona Sp. z o.o.
APK, zesp. Dyrekcja Policji Katowic, sygn. 131; APK, zesp. Treuhandstelle Ost, sygn. 3112–3117; J. Popanda, U. Rzewiczok: Made in Katowice. Katowice 2014; www. Pollena-Savona [dostęp 5 IX 2012].

CZYTELNIA DLA KOBIET W ZAŁĘŻU, zał. 1903 przez ►Franciszkę Ciemięgową; udostępniano w niej polską prasę i książki, organizowano wieczornice i odczyty na temat historii Polski. Dała początek polskiemu ►ruchowi kobiecemu i ►Towarzystwu Polek w Załężu (1918).
W. Długoborski i in.: Katowice: ich dzieje i kultura na tle regionu. Warszawa 1975; K. Olszowski: Kronika teatralna Górnego Śląska 1848–1914. Kraków 1979; K. Olszowski: Śląska kronika teatralna: 1914–1922. Kraków 1969; „Głos Polek” 1927, nr 1.

CZYTELNIA POLSKA W ZAŁĘŻU, zał. 11 XI 1883, wszelkie poczynania prowadziła w ramach struktur ►Towarzystwa Czytelni Ludowych, przygotowywała m.in. przedstawienia teatralne (np. Wycużnik). Skupiała 38 członków (32 robotników, 4 górników, szewca, handlarza starzyzną). Działacze: Robert Wojtas, Ludwik Łobuz, Bernard Szołtysik. W 1886 zakończyła działalność.
A. Tokarska: Biblioteki polskie na Górnym Śląsku w XIX w. Katowice 1997; W. Zieliński: O roli czytelnictwa na Górnym Śląsku na przełomie XIX–XX w. „Biuletyn Biblioteki Śląskiej” 1973 [Katowice 1975].

 


LEKSYKON ZAŁĘSKI

WSTĘP

Leksykon załęski ma charakter popularny, będzie zawierać minimum 1500 haseł ujmujących okres od czasów zamierzchłych do współczesności. Granice terytorialne powstającego dzieła wyznaczają granice historyczne Załęża, różniące się od współczesnych. Dlatego wśród haseł uwzględniono struktury administracji terenowej, w obrębie których funkcjonowała miejscowość (dotyczące takich jednostek terytorialnych, jak: księstwo cieszyńskie, księstwo raciborskie, majorat mysłowicki, powiat bytomski i powiat katowicki), a także struktury administracji kościelnej (dekanaty), do których miejscowości należały.

W hasłach poruszono tematy: biograficzne, topograficzne, topograficzno-historyczne, historyczne, gospodarcze, wyznaniowe, kulturalno-oświatowe, omówiono zabytki i pomniki, struktury lecznictwa i kultury fizycznej, parę haseł poświęcono kulturze ludowej.

Notki biograficzne dotyczą wyłącznie osób nieżyjących, pochodzących z terenów historycznego Załęża, a także tam zamieszkałych bądź działających, rozsławiających je poza ich granicami, o ile o ich działalności zachowały się ślady w źródłach lub dostępnych opracowaniach. Było to jedyne kryterium, jakie zastosowano, stąd w leksykonie znalazły się osoby o różnych opcjach narodowych i różnych orientacjach politycznych (m.in. działacze lewicowi, przedstawiciele duchowieństwa, osoby konsekrowane, właściciele Załęża, działacze samorządowi, powstańcy śląscy, sportowcy, nauczyciele, przedstawiciele świata kultury, dyrektorzy zakładów pracy).

Ważną część leksykonu stanowią hasła topograficzne – zarówno z topografii urzędowej (dotyczą większości ulic Załęża i Załęskiej Hałdy, nazw osiedli i kolonii, miejsc historycznych), jak i z onomastyki ludowej. Pewna grupa haseł dotyczy wydarzeń historycznych, ich wpływu na dzieje Załęża (np. działalności Armii Radzieckiej w styczniu 1945, II wojny światowej, struktur ruchu oporu podczas okupacji, I wojny światowej, powstań śląskich, plebiscytu górnośląskiego, wojny trzydziestoletniej, wojen saskich, wielkiego kryzysu gospodarczego).

Duża grupa haseł dotyczy jednostek gospodarczych. W tej grupie znajdują się wszystkie kopalnie z szybami i polami górniczymi, huty, kuźnica i inne jednostki gospodarcze różnych branż. Pewna grupa haseł odnosi się do rzemiosła, usług i handlu – obejmuje opracowania dotyczące nazw branżowych (np. fryzjerstwo, kowalstwo, piekarstwo), rzemieślników wykonujących wybrane zawody (np. budowlańcy, piekarze, stolarze), a także niektórych hurtowni, sklepów i mających długoletnie tradycje restauracji. Nie pominięto również haseł związanych z rolnictwem (np. hodowla bydła, drobiu, koni, trzody oraz uprawa roślin użytkowych, ziemniaków i żyta).

Starając się uwzględnić wszystkie aspekty dziejów Załęża, opracowano też hasła związane z życiem parafialnym realizowanym w 3 istniejących kościołach (parafie, związki i stowarzyszenia kościelne, obiekty sakralne), edukacją przedszkolną, szkolną i pozaszkolną, lecznictwem (szpitale, ważniejsze przychodnie, apteki), kulturą fizyczną i turystyką (struktury i kluby sportowe).

Przy opracowaniu leksykonu korzystano z archiwaliów Archiwum Państwowego w Katowicach i jego oddziałów w Pszczynie i Gliwicach, Archiwum Miejskiego w Katowicach, Archiwum Kurii Archidiecezjalnej w Katowicach oraz zgromadzonych w Muzeum Historii Katowic, a także informacji zamieszczanych w prasie historycznej i współczesnej, okolicznościowych wydawnictwach jubileuszowych oraz literaturze naukowej i popularnonaukowej.

Antoni Steuer

autor koncepcji opracowania i treści haseł


 


wspolczesne-granice-zaleza

Współczesne granice Załęża