Krzysztof Zanussi jest jednym z najczęściej nagradzanych polskich reżyserów filmowych – w jego kolekcji znajduje się Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, a także prestiżowe nagrody związane z przemysłem filmowym, m.in. dwa Złote Lwy i pięć Orłów.
Przyjaźń reżysera z kompozytorem przetrwała przeszło czterdzieści lat. Pod względem artystycznym był to nader zgodny duet – w ich wspólnym dorobku znalazło się czterdzieści dziewięć produkcji fabularnych, krótkometrażowych i dokumentalnych. Trudno dziś orzec, co stanowiło klucz do tak owocnej współpracy – czy wspólne poglądy religijne, umysłowa lotność, czy głębokie, egzystencjalne podejście do sztuki. Wątpliwości nie budzi z pewnością fakt, że dla Wojciecha Kilara współpraca z Krzysztofem Zanussim oznaczała coś więcej niż ilustrowanie kina muzyką. Była to możliwość subtelnej wymiany zdań na poziomie filmowo-muzycznej abstrakcji, próba skomentowania i ukazania dźwiękami tego, czego nie da się wypowiedzieć słowem lub obrazem, bo zabrzmiałoby banalnie, nieszlachetnie, powierzchownie. W tej symbiozie Kilar cenił nade wszystko wolność twórczą, jaką dawał mu reżyser, także możliwość uczestnictwa w budowaniu narracji filmowej, którą znał już z wcześniejszej współpracy z Kazimierzem Kutzem i do której czuł się przywiązany coraz silniej.
Najpiękniejsze tematy z filmografii Zanussiego i Kilara to m.in. „Bilans kwartalny”, „Cwał”, „Kontrakt”, „Persona non grata”, „Obce ciało”, „Czarne słońce”.
Wstęp: 2 zł
Wydarzenie towarzyszy wystawie „O Wojciechu Kilarze – takty, motywy, frazy”.
Wspierane przez iCagenda